بچه ها به تماشای پدر ومادر خود می نشینند و
حرف هایمان را در، روبه رو شدن با مسائل زندگی می شنوند،
شاهد اعمالمان هستند ،شاهد توجه مان به علائم راهنمایی و رانندگی،
شاهد سخاوت و خودخواهی ها ،شاهد صداقت یا بی صداقتی
و بحث کردن ها بر سر جزئیات زندگی، با روحیه بودن یا شادی هایمان و....
در مسیر زندگی شان مادرو پدرشان یا بهترین مادر و پدر زندگی برایشان می شود
یا خدایی نکرده بدترین ودر آینده زندگی نقش های خوب و بد ما در ضمیر
نا خوداگاهشان موثر خواهد بود و تعیین کننده رفتار ها وافکارشان ،
چگونه قهرمانان فرزندانمان بمانیم ؟
*بدون شک لازم است خودارزیابی از عملکردهای متداول
و رفتارهایمان داشته باشیم و تغییر در عادت هایمان را در نظر بگیریم.
* بجای انتظار و توقع داشتن، بدون چشم داشت مهرومحبت قلبی مان
را در اختیارشان با زبان ورفتار در لحظاتی که کنارشان هستیم بگذاریم.
*بجای مخفی کردن اختلافات در زندگی سعی کنیم این اختلافات را
با احتیاط و عاقلانه به نمایش بگذاریم به بچه ها نشان دهیم
بدون پرخاشگری اختلافات را می توان از میان برداشت
و از مهارت های حل مسئله بهره بگیریم .
*بجای توقع احترام از فرزندان، رفتار محترمانه وعزت نفس خود را به نمایش بگذاریم،
به موفقیت های خود افتخار کنیم، در باره خود احساس خوبی داشته باشیم
و احساس خوب مان را اعضای خانواده شاهد باشند .
** بجای زخم زبان زدن از ناتوانی ها، به استقلال بها دهیم،
قهرمانان همه روی دوپای خود می ایستند، بگذاریم فرزندان ببینند
که برای رفتار های مستقلانه، ارزش قائل هستیم.
**بجای خرج کردن تعصب های والدینی، ارزش های خود را با فرزندانمان
در میان بگذاریم وخود عامل این ارزش ها باشیم .
*بجای برخورد منفعلانه در برابر اضطراب و استرس ها بگذاریم
فرزندان ببینند شما در برابر استرس های زندگی
چگونه مدیریت می کنیم و رفتار متناسب را از خود بروز می دهیم.
*بجای ضعف در برابر شکست ها و دل خوش بودن به برخی موفقیت ها
در مورد شکست ها و موفقیت هایمان با فرزندان گفتگو کنیم،
بگذاریم آنها بدانند قهرمانان قبل از اینکه موفق بشوند بارها شکست خوردند.
*بجای ناله و شکایت از فساد و فقر زمانه در فعالیت های اجتماعی مشارکت کنیم.
بگذاریم بدانند قهرمانان در وقت نیاز به دیگران کمک می کنند،
کارهای داوطلبانه بکنیم در فعالیت های عام المنفعه مشارکت کنیم
و همراهی فرزندمان را در این فعالیت ها داشته باشیم.
به فرموده پیامبر( ص): الخیر الناس انفعهم للناس.
*بجای بی تفاوتی در امور، بر دنیا تاثیرگذار باشیم و تفاوتی ایجاد کنیم .
کلام آخر
هر کودکی از توانمندی بالقوه ی قهرمان شدن برخوردار است.
در صورتیکه والدین بسترسازی مناسبی در فرایند تربیت تدبیر کنند:
*ایمانشان به خدا را تقویت کنند.
* آنان را آموزش های اجتماعی بدهند که به نیاز دیگران پی ببرند .
*قوه خلاقیت وابتکار را در آنان تقویت کنند.