سه شنبه ها و گنجینه حکمت - موضوع: حمد خداوند (بخش دوم)
۱۴۰۳/۰۸/۲۲
با نام و یاری خداوند مهربان
آیت الله فاطمی نیا (رضوان الله علیه):
حمد الهی یک بخش مهم در صحیفه سجادیه می باشد.
امام سجاد (علیه السلام) بر مساله حمد توجه خاصی دارند. این حمد، از سنخ شکر و حمدی که امثال بنده به جا می‌وریم نیست؛ بلکه حمد خاصی است که آثار وضعیّه ی خاصی در پی دارد. ما خداوند را شکر میگوییم امّا در عین حال در اعماق وجودمان شکایت هم داریم. الحمدلله می گوییم ولی از آن طرف شکایت می‌کنیم، آهی می‌کشیم و میگوییم بالاخره مصلحت ما همین بود، عیبی ندارد. آن حمد خاص و خالصی که مورد عنایت حضرت است، اولا حمدی است که در آن من مُنعِم توجه می‌کنیم که در نهایت قدر، حکمت و مهربانی اش، از پدر و مادر مهربان تر است، هیچ بخلی ندارد و هر کاری انجام دهد خوب است.
امام سجاد (علیه السلام) خود نمونه این حمد است. تمام خویشان اش را جلوی ایشان به شهادت می رسانند ولی آنقدر به خداوند متعال معرفت و محبّت دارد که می‌گوید خدایا اگر هم مرا داخل آتش کنی به اهل جهنّم اعلام می‌کنم که تو را دوست دارم.
حمد باید به این شکل باشد و هیچ گونه گله و شکایتی در کار نباشد. حمدِ خالص حالت تسلیم دارد.
سخنان گرانبهای مرحوم آیت الله سید عبدالله فاطمی نیا
