سه‌شنبه ها و گنجینه حکمت - موضوع: برای مردم، خوب بخواهید
۱۴۰۴/۰۷/۰۲
با نام و یاری خـــداوند مهــــــربان
نقل شده است روزی «معروف کرخی» نشسته بود. عده‌ای از جوانان در دجله سوار بر قایق بودند و ساز و آواز سرمی‌دادند.
چند نفر از مقدّسین آمدند، به معروف کرخی گفتند: آقا آنها را نفرین کن! چه جوان‌های بدی هستند!
معروف دست‌های خود را بلند کرد و فرمود: خدایا به عزّت خودت قسم می‌دهم کسانی را که در این دنیا این قدر خوشحال کردی، در آخرت هم همین‌طور آنها را خوشحال کن!
آنها به معروف اعتراض کردند: ای معروف! تو یک عارف هستی! چرا چنین می‌گویی؟ چرا یک عدّه که مشغول گناه هستند را نفرین نکردی و برای آنها دعا کردی؟
معروف کرخی پاسخ داد: وای بر شما که نادان هستید. من آنها را دعا کردم. اگر قرار شود در آخرت خوشحال باشند، باید در این دنیا توبه کنند. این دعا یعنی خدا به آنها توبه عنایت کند.
سخنان گرانبهای مرحوم آیت الله سید عبدالله فاطمی نیا
