میخواهیم درباره یکی از عواملی صحبت کنیم که در زندگی های مدرن سبب میشود فرد نتواند احساس خوشبختی داشته باشد. 🤔این عامل *عدم احساس مفید بودن* است. یعنی، ما در طول روز به کارهایی بپردازیم که احساس کنیم مفید نیستند و برایمان تکراری شدهاند. وقتی ندانیم کاری را دقیقا برای چه انجام میدهیم و مسئولیتمان تبدیل به فعالیتی روزمره و فاقد جذابیت و معناداری میشود احتمال احساس خوشبختی نبودن زیادتر میشود. براساس 💡پژوهشی که در انگلستان انجام شد محققان به این نتیجه رسیدند در مشاغلی که کارها برای افراد تکراری و ملالآور میشوند، احتمال احساس عدم خوشبختی چند برابر است.
پس، تکلیف ماهایی که مثل رباتها 🤖مجبوریم از صبح تا شب کارهای تکراری کنیم چیست؟🤌 من که قرار است هر روز در ساعت 🚙مشخصی منتظر سرویس بمانم، در ساعت مشخصی سر کلاسها حاضر باشم🛎 و در ساعت مشخصی درس بخوانم ⏰️و به تمرینهایی بپردازم چطور میتوانم احساس کسالت نکنم؟🌋
راه حل پیشنهادی ایجاد یک کار معنادار کوچک و مداوم است. لازم نیست قصدمان از انجام این کار معنادار درآمدزایی باشد. نخست باید در نظر بگیریم کار معنادار و خوشحال کننده🤩 از نظر ما چه میتواند باشد و سعی کنیم هر روز بخشی از زمانمان را به آن اختصاص دهیم تا احساس مفیدبودن و معناداری داشته باشیم. اگر این کار را در کنار دوستانمان انجام دهیم، یعنی با هم تصمیم بگیریم در انجام یک فعالیت معنادار آهسته و پیوسته با هم کار کنیم، لذت طی مسیر برایمان بیشتر میشود. 🌈
داشتن احساس ملال در جوامع امروزی که با کار پیوسته و سرمایهداری پیوند خوردهاند امری طبیعی است. اگر این موضوع را بپذیریم، میتوانیم بالغانه تصمیم بگیریم با چند فعالیت کوچک معنادار و مداوم این احساس ملال را کاهش دهیم👌
این فعالیت معنادار ممکن است کاری شبیه اینها باشد: ریختن روزانه گندم پشت پنجرهها، طراحی کاغذهای کادو همراه دوستانمان، بافتن شال گردن برای عزیزانمان، آموختن مهارتی که بلدیم به دیگران و حتی ساختن استیکری جذاب که به کار دیگران بیاید و در عین حال فضا را برای خودمان شاد کند. شما چه موارد دیگری به ذهنتان🧠 میرسد؟
#سلامت_روان
#خوشبختی
سلامت روان