زن در قرآن
سلام.🌟
برخی افراد این باور را دارند که خداوند در ادیان ابراهیمی مذکر است. ما قرار نیست در اینجا متون مقدس دیگر ادیان ابراهیمی را واکاوی کنیم، بلکه قرار است صرفا به قرآن کریم بپردازیم.👌
در قرآن کریم برای اشاره به خداوند گهگاهی از ضمایر مذکر استفاده شده است:
*هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ.*
📌سوره فتح: آیه۴
این موضوع برای برخی مفسرین دلیلی بر این بوده است که خداوند در قرآن جنسیت دارد و جنسیتش مذکر است و اصلا دون شان خداوند است که با ضمیر مونث خطاب شود زیرا زنان در مقایسه با مردان فرودست‌اند.
پیش از هرچیز این جمله را به یاد داشته باشیم:👇
پیام‌های انسانی در قالب زبان در می‌آیند و زبان نظامی محدود است که قواعدی بر آن تحمیل می‌شود. این قواعد در هر زبانی متفاوت است. 🤔در برخی زبان‌ها ما پدیده‌ها را به مذکر و مونث تقسیم می‌کنیم و در سایر زبان‌ها پدیده‌ها فاقد جنسیت‌اند. زبان عربی پدیده‌ها را به مذکر و مونث تقسیم می‌کند اما موضوع این است که در آن زبان گویشوران ماهیت پدیده‌ها را ذاتا مونث یا مذکر نمی‌دانند.👌
مثلا خوب است بدانیم در عربی به فرد باردار "الحامل" گفته می‌شود. علی‌القاعده تنها زنان می‌توانند باردار شوند اما جالب توجه است که این واژه "ه" تانیث ندارد.
به‌علاوه، در قرآن کریم بارها خداوند از خود با ضمیر "نحن" یاد کرده است:
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (آیه ۵۷ سوره واقعه)
اگر قرار باشد، نشانگرهای دستوری را تحت‌الفظی (literal) تفسیر کنیم، باید به این قائل شویم که نعوذ بالله خداوند در قرآن در کنار خود شرکایی قائل شده است و در این دسته آیات بحث چند خدایی مطرح است!
بنابراین، باید به این موضوع توجه داشته باشیم که در هیچ زبانی نمی‌توان بدون نشانگرهای دستوری مفهوم را به مخاطب منتقل کرد. ازطرفی باید بدانیم زبان ابزاری قدرتمند است و می‌تواند سازنده یا مخرب باشد. هیچ‌کس قرار نیست با خواندن آیات قرآن ماهیت دستوری نشانگرها را به ماهیت ذاتی موجودات تعمیم دهد و اگر اینگونه آیات را تفسیر کنیم، مشخص خواهد بود دانش زبانی‌مان محدود و نابسنده است.😅
این مطلب ادامه دارد...
#زن_در_قرآن
هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ
